Czy ćwiczenie jogi ma sens? ~ Ala Jędras

Joga jest obecnie jednym z najbardziej popularnych systemów ćwiczeń fizycznych na świecie; jest również czymś o wiele głębszym i szerszym – filozofią, ścieżką życia, wieloelementową drogą do poznania siebie i świata, do zjednoczenia z absolutem. Ile osób, tyle sposobów na pojęcie tego czym jest joga. Nie chciałabym jednak zagłębiać się tutaj w filozoficzne rozważania na ten temat, ani analizować jogasutry, ale odpowiedzieć na dylemat, który pojawia się w wielu głowach – czy praktykowanie jogi wyłącznie jako ćwiczeń fizycznych ma sens i czy w ogóle możemy nazywać to jogą?

Można spotkać się z opinią, że takiego rodzaju „ograniczanie się” do samego aspektu fizycznego jest zwykłymi ćwiczeniami, niegodnymi by nazywać się jogą i określanie ich jako praktyka jogi jest sformułowaniem zanadto górnolotnym. Z drugiej strony wiele osób przychodzi na zajęcia, czy ćwiczy w domu przy pomocy nagranych praktyk jogę wyłącznie dla poprawy zdrowia – pozbycia się uporczywego bólu, rozruszania zesztywniałego od siedzenia ciała. Kto ma zatem rację i czy w ogóle ktoś ją musi mieć? Moim zdaniem nie musi… Bo czym tak naprawdę joga różni się od fitnessu, pilatesa czy zajęć zdrowego kręgosłupa? Czasem wszystkim, czasem niczym 😉 Wiadomym jest, że bazuje na tradycyjnych pozycjach nazywanych asanami, ale dzisiaj, kiedy joga przenika głęboko do kultury fizycznej czasami trudno odróżnić „gołym okiem”, czy patrzymy na lekcję dynamicznej vinyasy, czy na przykład na trening BodyArt, który intensywnie czerpie z tradycji wschodu. Ponadto przepływ ten działa również w drugą stronę – style jogi mnożą się i rozwijają, wykorzystując możliwości współczesnego świata, stąd na przykład w ofercie wielu szkół jogi czy klubów fitness znajdziemy jogę w hamakach czy jogę w wersji hot. Ważne jest jednak to, co dzieje się w głowie – uważność, świadomość, otwartość na doświadczenia, na poczucie tego, co dzieje się na macie, na współpracę ciała, głowy i oddechu. To wszystko nie musi zadziać się od razu. Ba! Może nawet nie zadziać się przez lata. Są to jednak ważne elementy, które na macie staramy się pielęgnować. Każdy ma taką jogę, na jaką jest gotowy w danym momencie i bez względu czy jest to godzina na macie w tygodniu, czy każdy dzień wypełniony uważnością – jest to bez wątpienia joga. Każdy przechodzi zmiany – każdy w swoim własnym, odpowiednim tempie. Twoja joga teraz, tak jak i moja, na pewno różni się od tej, która towarzyszyła Ci miesiąc, rok, kilka lat temu. Różni się od swoich początków i jest to proces zupełnie naturalny, ale czy można wyróżnić punkt, w którym zaczęła być jogą? A może jeszcze nie zaczęła?

Wisława Szymborska pisze w jednym ze swoich wierszy „Przepraszam dawną miłość, że nową uważam za pierwszą” – zachęcam do pochylenia się nad tym fragmentem w kontekście własnej praktyki, która dojrzewa w nas, tak jak i my dojrzewamy i odkrywamy co raz więcej. Każdy etap jest częścią drogi, na którą wkraczamy stawiając swoje stopy pierwszy raz na macie…