Powitanie słońca z tadasany (tekst + wideo)

Powitanie słońca z tadasany jest jedną z najpopularniejszych i najbardziej znanych sekwencji asan. Jest rozgrzewającą, energetyzyjącą sekwencją, która w zrównoważony sposób porusza ciało, wzmacnia je i uelastycznia. W podobnych wersjach, powitanie słońca praktykowane jest w bardzo wielu różnych szkołach jogi. Jest to idealna poranna rozgrzewka i przygotowanie ciała do późniejszej, bardziej wymagającej praktyki. W zależności od ilości powtórzeń, może to być stosunkowo lekka lub bardzo intensywna praca. Jej istotą jest synchronizacja kolejnych ruchów z wydłużonym, równym oddechem. Powinna być wykonana uważnie i bardzo płynnie.

1. Stań na macie, ze stopami połączonymi lub ustawionymi na szerokość bioder. Równomiernie rozłóż ciężar ciała na stopach. Wydłuż boki tułowia, odsuń barki delikatnie do tyłu i rozluźnij ręce.  Skieruj uważność na wrażenia z ciała i na oddech – niech będzie pełny, jednolity i wyrównany.

 

 

 

2. Z wdechem unieś ręce do góry. Niech ten płynny i kontrolowany ruch rozciągnie równomiernie boki tułowia i kręgosłup. Jeśli nie czujesz napięcia w barkach i szyi, unieś głowę i spójrz do góry. Możesz też połączyc dłonie ponad głową.

 

 

 

3. Z kolejnym wydechem skłoń się do przodu. W miarę możliwości podczas tego ruchu staraj się równomiernie wydłużać boki tułowia wysuwając ręce przed siebie. Pilnuj, aby stopy były dociśnięte i nie przenoś ciężaru na same pięty. Na końcu ruchu, jeśli to możliwe, opuść głowę kierując brodę w stronę mostka.

 

 

 

4. Ustaw dłonie na szerokość barków i z wdechem odpechnij się od palców. Wydłuż przód tułowia spoglądając do przodu. Jeżeli nie dosięgasz dłońmi do ziemi, zegnij nogi w kolanach.

 

 

 

5. Z wydechem oprzyj całe dłonie na macie, zegnij nogi w kolanach. Przygotuj się do skoku. Po wydechu przeskocz do tyłu, do pozycji psa z głową w dół. (Jeśli z jakichś względów nie możesz skakać, przejdź do kolejnej pozycji krokiem.)

 

 

 

6. Postaraj się przeskoczyć tak, aby stopy ułożone były na szerokość bioder. Jeśli potrzebujesz popraw się w pozycji, wydłuż boki tułowia odpychając się równomiernie od dłoni, zaktywizuj uda i wypchnij je do tytłu.

 

(Szczegółowy opis pozycji znajdziesz tutaj)

 

7. Z wdechem przejdź do pozycji psa z głową w górę. Opuść miednicę w dół, zewrzyj mocno dół pośladków. Odepchnij się od dłoni i postaraj się zrotować barki w tył, tak aby otworzyć klatkę piersiową. Możesz wydłużyć palce stóp, albo zostać na podwiniętych.

 

(Szczegółowy opis pozycji znajdziesz tutaj)

 

8. Utrzymując łokcie blisko tułowia i dociśnięte nasady palców dłoni, opuść klatkę piersiową, tak aby całe ciało było mniej więcej równoległe do podłoża. Skieruj wzrok do przodu, unosząc lekko głowę. Niech całe ciało będzie zwarte.
Jeżeli nie możesz utrzymać się w pozycji, połóż się na ziemi i postaraj się unieść  przynajmniej pośladki z ziemi, dociskając mocno dłonie – w ten sposób stopniowo wzmocnisz ręce.

 

(Szczegółowy opis pozycji znajdziesz tutaj)

Z kolejnym wdechem unieś się do pozycji psa z głową w górę i dokończ sekwencję przechodząc od tej pory z powrotem aż do samasthiti, czyli punktu startowego. W zależności od potrzeb i możliwości wykonaj od 3 do 12 powtórzeń. Pilnuj oddechu. Jeśli tylko oddech się przyspieszy, zatrzymaj się, żeby go uspokoić i wyrównać. W miarę możliwości wydłużaj oddech i tym samym przejścia do kolejnych pozycji. Obserwuj jak z czasem Twoja wydolność oddechowa się zwiększa, a ciało coraz bardzo lekko wchodzi do kolejnych pozycji.

Na poniższym filmie znajdziecie właśnie ten wariant powitania słońca. Prezentuje Agnieszka Wielobób, instruuje: Maciej Wielobób.

Na zdjęciach: Jakub Preisner

Autor zdjęć: Olga Szkonter