Chin i jnana mudra. Patrycja Gawlińska

Mudry

Samo słowo mudra można tłumaczyć jako gest, postawa czy pieczęć. Mudry można również rozumieć jako „drogę na skróty”, mają one bowiem spotęgować działanie praktyki i przyśpieszyć zamierzone jej efekty poprzez celowe ukierunkowanie energii w ciele.
Mudry pojawiły się wraz z tantrą, kiedy to powstała teoria na temat mistyczno-energetycznej anatomii istot żywych. Mają na celu odpowiednie ukierunkowanie energii w ciele poprzez specyficzne „ułożenie” całego ciała lub jego części. Są mudry przypominające asany np. Viparita karani; skupiające się na twarzy np. Kaki mudra; na okolicy krocza np. Vajroli mudra czy na kombinacjach z bandhami jak maha mudra (we wczesnych tekstach tantrycznych bandhy były zaliczane do mudr). Obecnie chyba najbardziej kojarzone z określeniem mudra są mudry dłoni.

Mudry dłoni najczęściej wykonywane są w trakcie medytacji czy pranajamy. Każda z nich ma swoją funkcję i znaczenie. Czasem działanie niektórych mudr może nie być wyraźnie odczuwalne, ponieważ może przejawiać się bardzo subtelne na poziomie energetycznym czy mentalnym.

Jnana i chin mudra

Słowo jnana oznacza mądrość i wiedzę, dlatego uważana jest za gest mądrości; chin pochodzi od słowa chit bądź chitta rozumiane jako świadomość.
To najczęściej wykonywane i najbardziej rozpoznawane mudry dłoni. Wymieniane często razem a według niektórych to dwie różne nazwy tej samej mudry.

Wykonanie

Obydwie polegają na połączeniu palca wskazującego i kciuka, a pozostałe palce są proste. Według niektórych przekazów nie są jednakie a różnią się wykonaniem. Jedno z rozróżnień to ułożenie samej dłoni. Jeśli dłoń jest skierowana chwytną częścią do góry, wtedy będzie chin mudrą. Natomiast skierowana w dół będzie już jnana mudrą. W jednym i drugim przypadku połączenie palców może być takie same, czubka palca wskazującego z czubkiem bądź nasadą kciuka.
Inne rozróżnienie wiąże się z ułożeniem palców. Kiedy czubek palca wskazującego dotyka podstawy kciuka to jest chin mudra, natomiast jeśli połączone są czubki obydwóch tych palców, wtedy to jnana mudra.
W praktyce często wygląda to tak, że na początku po prostu łatwiej jest utrzymać połączony palec wskazujący z nasadą kciuka, niż połączone czubki tych palców.

Praktyka

Jeden i drugi wariant może być wykonywany podczas praktyki niektórych technik pranajamy oraz podczas medytacji.

Działanie

Zarówno chin i jnana mudra mają czynić pranajamę i medytację bardziej efektywną.
Jednym z wyjaśnień efektywności działania jest, iż poprzez połączenie palca wskazującego i kciuka zapobiega się uchodzeniu energii i ukierunkowuje się ją z powrotem. Kolejny obieg tworzy położona na kolanie dłoń. Co ma kierować energię w stronę podstawy i stymulować muladhara czakrę.

Symbolika

Palec wskazujący reprezentuje świadomość indywidualną, kciuk wyższą świadomość. Połączenie palców w mudrze niesie prosty, ale jakże ogromny i niezwykłej mocy ładunek znaczeniowy, najwyższa, ostateczna jedność tych dwóch „doświadczeń”, czysta świadomość, czyli ukoronowanie praktyki jogi.