Ajurweda jako metoda wspomagania salutogenezy. Cz. II. Aleksandra Mróz

Musimy pamiętać, że jedynie my możemy naprawić nasze życie, gdyż nikt nie zrobi tego za nas. Przyjmijmy więc świadomie tę odpowiedzialność.

Zdrowie zaczyna się od akceptacji własnego ciała oraz świadomości, że ciało jest manifestacją myśli i przekonań, które zawsze można zmienić i zaktualizować.³

Aby być zdrowym, trzeba mieć na tyle odwagi, by podążać za pragnieniami własnego serca, dbając jednocześnie o wszystkie trzy komponenty naszej istoty.

Każdy człowiek ma wszystko, czego potrzebuje, aby wiedzieć na temat swojego ciała więcej niż ktokolwiek inny. Jesteśmy jednak nauczeni, by szukać odpowiedzi na zewnątrz, zamiast w głębi siebie. Wierzymy, że lekarze są ekspertami od naszego zdrowia i że wiedzą najlepiej, co jest dla nas dobre w zakresie naszego zdrowia. Zapominamy, że to tacy sami ludzie jak my, którzy posiedli wiedzę w danej dziedzinie, i często przyjmujemy ich osądy i wskazówki jako jedyne słuszne. Jak już wspomniałam w pierwszym artykule, model holistyczno-funkcjonalny zakłada świadome uczestnictwo podmiotu w osiąganiu, utrzymywaniu i wzmacnianiu własnego potencjału zdrowotnego. Postrzega się w nim zdrowie, biorąc pod uwagę zarówno ciało, jak i psychikę. Z tego względu można powiedzieć, że koncepcja zdrowotna, której poświęcam swe rozważania, opiera się właśnie na tym prozdrowotnym modelu. Przyjrzyjmy się bliżej pojęciu salutogenezy.

1. Aaron Antonovsky

Autorem omawianej koncepcji jest Aaron Antonovsky, żyjący w latach 1923-1994. Urodził się w Stanach Zjednoczonych, w Nowym Jorku (w dzielnicy Brooklyn). Jego studia w Brooklyn College przerwała II wojna światowa. Po służbie w armii amerykańskiej podjął je ponownie na Uniwersytecie Yale i w roku 1952 otrzymał tytuł magistra socjologii. Trzy lata później uzyskał stopień doktorski, a w kolejnych spełniał się jako nauczyciel akademicki oraz prowadził liczne badania naukowe.⁴