Joga przy rozejściu kresy białej mięśnia prostego brzucha

Chociaż temat wciąż zyskuje na rozgłosie, świadomość problemu jest w dalszym ciągu niewielka. Mowa o rozejściu kresy białej mięśnia prostego brzucha, czyli DRA, które dotyczy szczególnie kobiet w okresie poporodowym. W internecie, a nawet wśród lekarzy, często można spotkać się z opinią, że na wszelkie okołoporodowe dolegliwości dobra jest joga – bo przecież taka łagodna, bo na jodze „tylko się oddycha”, bo kolorowe magazyny sprzedają nam zdjęcia młodych mam ćwiczących jogę z pięknie zaokrąglonymi brzuszkami, a następnie z maleństwem przy boku. Kobiety zmagające się z rozejściem kresy białej coraz częściej szukają na forach odpowiedzi na pytanie: „czy mogę ćwiczyć jogę mając rozejście mięśnia prostego?” Czy faktycznie joga jest dobrym wyborem dla kobiet wracających do formy po porodzie?

️Powiedzmy sobie czym jest DRA (Diastasis Recti). W czasie ciąży brzuch przyszłej mamy rośnie, aby stworzyć miejsce dla jej dziecka. Tym samym naturalne jest to, że mięśnie proste (czyli te, które odpowiada za tzw. „kaloryfer”) muszą się rozsunąć, a przebiegająca przez środek kresa biała rozszerza się. W okresie poporodowym wszystkie struktury naturalnie wracają na swoje miejsce, a kobieta może po kilkunastu tygodniach od porodu wrócić do normalnej aktywności. Niestety, nie zawsze mięsień prosty wraca do swojego pierwotnego stanu. Jeżeli odległość między brzegami mięśni prostych wynosi powyżej 2cm, mamy do czynienia właśnie z rozejściem kresy białej mięśnia prostego brzucha. Jest to zaburzenie, które nie tylko powoduje, że brzuch wygląda na większy, ale przede wszystkim wpływa na stabilizację całego tułowia, przez co stanowi spore ograniczenie, jeśli chodzi o podejmowaną aktywność fizyczną. Zlekceważenie takiego stanu może doprowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak pogłębienie rozejścia (przez co brzuch jeszcze bardziej się powiększa) lub powstania przepukliny, czyli przerwania ciągłości tkanki (potocznie można powiedzieć, że powstaje dziura, przez którą mogą uwypuklać się poza jamę brzucha np. jelita, co może stanowić nawet zagrożenia życia).

Oczywiście rozejście jest problemem, z którym można skutecznie poradzić sobie ćwiczeniami, ale nie radzę podejmować się terapii na własną rękę. Aby terapia przebiegała prawidłowo i była skuteczna zawsze należy się skonsultować z osobą, która taką terapią się zajmuje – odpowiednio wykwalifikowanym trenerem lub fizjoterapeutą. Największym wyzwaniem w terapii DRA jest fakt, że u każdej kobiety rozejście mięśnia prostego wygląda inaczej. Dzieje się tak dlatego, że kresa biała jest bardzo długa, można powiedzieć, że przechodzi przez cały brzuch, gdyż biegnie pionowo od końca mostka aż do spojenia łonowego. Rozejście powstać może na każdej wysokości, a każda wysokość wymaga dobrania innych ćwiczeń. Ponadto rozejścia różni między sobą również szerokość – inne ćwiczenia dobierzemy kiedy rozejście ma 2 cm, a inne gdy kresa ma szerokość 6 cm – te parametry oceni wyłącznie specjalista. Kolejnym bardzo ważnym czynnikiem jest stan mięśni stabilizujących tułów i to jaką świadomość swojego ciała ma pacjentka – czy potrafi świadomie aktywować mięśnie, czy umie odróżnić rodzaj napięcia itp. Czynników jest wiele, a to tylko niektóre z nich, Dają one nieskończoną możliwość kombinacji, dlatego DRA jest problemem, nad którym praca powinna przebiegać zawsze indywidualnie. Ćwiczenia, które pomogły jednej osobie, mogą zaszkodzić innej i odwrotnie.

Cóż więc z jogą? Myślę, że po części odpowiedzieliśmy sobie już na to pytanie – wszelkie formy dynamiczniej praktyki (bo joga to nie tylko „oddychanie”) nie będą raczej odpowiednim (czyli bezpiecznym) wyborem dla pacjentek z DRA. Zajęcia grupowe, podczas których instruktor nie może koncentrować się na indywidualnych potrzebach podopiecznej przez cały czas, będą zawsze niosły za sobą ryzyko, że w którymś momencie możemy nieświadomie sobie zaszkodzić. Dobrym wyborem mogą okazać się małe grupy jogi relaksacyjnej, pod warunkiem, że nauczyciel jest świadomy stanu swojej podopiecznej oraz uzyskała ona zielone światło od swojego terapeuty. Koncentracja na oddechu i łagodnych, rozluźniających ćwiczeniach jest tym, co szczególnie może przydać się młodej mamie. Powinna ona jednak zostać poinstruowana przez terapeutę jakie ruchy i pozycje są dla niej niewskazane i czego powinna się wystrzegać. Świadomość ciała budowana na zajęciach jogi może również pozytywnie wpłynąć na przebieg i efekty terapii. Warto pamiętać jednak o tym, że joga jodze nie równa a o tym, czy zajęcia będą odpowiednie dla osoby z rozejściem warto porozmawiać z nauczycielem (a cieszy to, że co raz szersze mamy grono nauczycieli jogi, którzy są absolwentami fizjoterapii, lub specjalistycznych kursów).