Szczęście i jego składniki ~ Maciej Wielobób

Nie wiem jak nauka (np. psychologia pozytywna) operacjonalizuje szczęście, ale z perspektywy, którą daje mi praktyka jogi i medytacji, w idealnej sytuacji miałoby ono 3 komponenty:

1. fizyczny komfort,
2. psychiczny komfort,
3. I… no właśnie, pewnego rodzaju spójność i kontakt ze sobą, który jest ponad fizyczny i psychiczny komfort, nazwijmy go z przymrużeniem oka “metafizycznym komfortem” – a zupełnie na serio to jednak lepiej to będzie określić jako poczucie głębszego sensu.

Napisałem, że w “idealnej sytuacji” szczęście zawierałoby te 3 komponenty, ale warto zwrócić uwagę na to, że gdy naprawdę doświadczamy psychicznego komfortu, który będzie objawiał się m.in. akceptacją, zadowoleniem (w tym satysfakcją z relacji z najbliższymi) i spokojem umysłu, wówczas umiarkowany dyskomfort fizyczny może nie zakłócać naszego poczucia szczęścia. A czasem niektórzy potrafią być szczęśliwi, nawet gdy doświadczają bardzo dotkliwie fizycznego cierpienia.

Podobnie, gdy jesteśmy osadzeni w sobie na poziomie metafizycznym, jesteśmy w stanie doświadczać radości życia, pomimo pewnych dyskomfortów na poziomie fizycznym i psychicznym.

Nie wyciągajmy jednak pochopnego wniosku, że w związku z tym możemy porzucić dbanie o komfort fizyczny i psychiczny, a zająć się spójnością na poziomie sensu życia. Bez pewnego poziomu zaspokojenia potrzeb na poziomie fizycznym i psychicznym, nie da się zajmować poziomem sensu. Nie jest prawdziwym wyrzeczeniem, wyrzekanie się czegoś, czego nie jesteśmy w stanie osiągnąć. Pochopnym jednak wnioskiem było też stwierdzenie, że najpierw musimy urzeczywistnić komfort fizyczny, potem psychiczny, a potem poczucie sensu. Jak zapewne wiecie, choć teoretycznie byłaby to jak najbardziej poprawna metodyka postępowania, nie do końca tak to w życiu działa. Najbardziej bezpieczną drogą, która pozwala optymalnie zrealizować wszystkie wymienionej wyżej komponenty, jest droga 3-aspektowej równowagi, zalecana przez sufich: równowaga w życiu zewnętrznym (rodzinnym, zawodowym itp.), równowaga w życiu wewnętrznym oraz równowaga pomiędzy zewnętrznym i wewnętrznym aspektem życia.