"Pranajama. Sztuka i nauka zatrzymania umysłu" Macieja Wieloboba. Recenzuje Piotr Jodko
Koniec roku, to jak zawsze czas, gdy kompilacja dni świątecznych i obowiązków służbowych przyspiesza bicie serca i skraca oddech. Kiedy jednak nieco opadnie gorączka konieczności spełniania oczekiwań własnych, jak i naszych bliskich, warto spróbować w naturalny sposób przejść do wolniejszego rytmu życia, postrzegania świata. Ponieważ dla mnie, jak i zapewne wielu czytających ten tekst, istotnym elementem codzienności jest joga, chciałbym zwrócić uwagę na opublikowany we wrześniu mijającego roku e-book pt. „PRANAJAMA. Sztuka i nauka zatrzymania umysłu” autorstwa Macieja Wieloboba.
Książka w sposób skondensowany, bo na 50 stronach, przedstawia w pięciu rozdziałach ideę i praktykę pranajamy. Publikacja skierowana jest przede wszystkim do osób wprowadzonych przez nauczyciela w warianty pranajamy. Nie należy jej traktować jako samouczka, choć dla osób, które jeszcze nie miały okazji zetknąć się z tym obszarem jogi, może być interesującą zachętą do poszukiwań nauczyciela i stanowić rodzaj przystępnego kompendium porządkującego i utrwalającego wiedzę na temat aspektów kontroli przepływu prany (siły witalnej).
Pierwszy rozdział odnosi się do samego pojęcia pranajamy, oraz jej miejsca w praktyce jogi, które zostało opisane przez Patańdżalego w Jogasutrach, a następnie komentowane i wyjaśniane przez wielu nauczycieli od Wjasy (ok. VI w n.e.), aż po współczesnych – takich jak Ramaswami, Desikachar, by wymienić dla porządku tylko dwóch cytowanych w książce. Przedstawione koncepcje prowadzą do wniosku, że kontrola nad wdechem i wydechem ma na celu świadome kierowanie przepływem siły witalnej, a dzięki temu pozwala na osiągnięcie stanu koncentracji umożliwiającego medytację.
W kolejnych rozdziałach autor opisuje warianty pranajamy. Rozpoczyna od omówienia sposobu kontroli przepływu powietrza, by następnie przejść do konkretnych ćwiczeń, znaczenia czasu, liczby i przedmiotu koncentracji w pranajamie. Ponieważ za przedmiot koncentracji mogą służyć także bandhy, szczegółowo opisana została jalandhara, uddiyana i mula bandha. Całość jest opatrzona w ilustracje ułatwiające prawidłowe wykonanie prezentowanych praktyk.
Uważam, że jest to bardzo przydatna publikacja, a jej zwięzłość i przystępny język stanowi dodatkową zaletę. Moje pierwsze doświadczenia związane z praktyką pranajamy były czysto praktyczne i od dawna nosiłem się z zamiarem sporządzenia na własny użytek takiego spisu. Na szczęście ubiegł mnie bardziej kompetentny w tej dziedzinie autor. Mogę się więc pokusić o stwierdzenie, iż mamy do czynienia ze swego rodzaju przewodnikiem akcentującym najważniejszego elementy, na które należy zwrócić szczególną uwagę podczas pierwszych spotkań z pranajamą, a i nie zapominać o nich, gdy pojawi się niebezpieczeństwo rutyny.
Opisany e-book jest dostępny do pobrania za darmo TUTAJ.
– –
Piotr Jodko – praktykę jogi rozpoczął w 2008 roku we wrocławskim Centrum Jogi Agnieszki Oleksyn, gdzie z czasem stanął po drugiej stronie sali, prowadząc również zajęcia. Poszukując własnej drogi na jogicznej mapie świata, ukończył podyplomowe studia Technik Relaksacyjnych na wrocławskim AWF-ie. Obecnie rozwija praktykę pod okiem Magdaleny Karciarz oraz na kursie nauczycielskim vinyasa krama jogi u Macieja Wieloboba. Obecnie prowadzi zajęcia w Jogosferze we Wrocławiu.
Najnowsze komentarze