BHAGAWAN ŚRI RAMANA MAHARISZI – POZNANIE SIEBIE (ATMA–VIDYA) WPROWADZENIE

Pewnego dnia Muruganar, znany poeta tamilski i uczeń Bhagawana, napisał na kartce refren tego

utworu i poprosił Bhagawana o napisanie pieśni z tym refrenem. Bhagawan zgodził się na to i w ten
sposób powstała ta pieśń. Informacje w nawiasach są wstawione przez tłumacza. Termin atman
został przetłumaczony w mianowniku jako „ten, który jest sobą”.


Refren
Ach! Jakże łatwe jest poznanie siebie [atma-vidya]. Jakie to proste!
Nawet dla zwykłego człowieka ten, który jest sobą [atman] jest tak rzeczywisty, że [w
porównaniu] agrest [amalaka] na dłoni uchodzi za nierzeczywisty.
1. Mimo, że ten, który jest sobą istnieje nieprzerwanie i niezniszczalnie jako rzeczywistość, to
ciało i świat, które są nierzeczywiste, powstają i jawią się jako rzeczywiste. Gdy myśli,
nierzeczywista ciemność, są zniszczone, tak że nawet najmniejsza nie przetrwa, to słońce-ten,
który jest sobą zajaśnieje [zaświeci] sam z siebie w przestrzeni serca, która jest rzeczywistością.
Ciemność zniknie, cierpienie ustanie, będzie przypływ szczęścia.
Ach! Jakże łatwe jest poznanie siebie. Jakie to proste!
2. Myśl „To ciało z mięsa to właśnie ja” jest jedną nicią, na którą są nawleczone różnorakie myśli.
Idąc do środka „Kim ja jestem i skąd?”, myśli znikną, a wiedza o sobie [atma-jnana] sama z
siebie będzie świecić w środku jaskini jako „ja ja”. To wyłącznie jest ciszą, jedną [jedyną,
jednolitą, eka] przestrzenią, siedzibą szczęśliwości.
Ach! Jakże łatwe jest poznanie siebie. Jakie to proste!
3. Cóż z tego, jeśli zna się cokolwiek innego, a nie zna się siebie? Gdy pozna się siebie, to co tu
jest więcej do poznania? Gdy zna się w sobie tego siebie, który świeci niepodzielnie w różnych
żywych istotach, to światło siebie rozbłyśnie w środku siebie. Blask łaski, zniszczenie „ja”,
rozkwit szczęścia.
Ach! Jakże łatwe jest poznanie siebie. Jakie to proste!
4. Żeby rozwiązać więzy karmy itd. i doprowadzić do zniszczenia narodzin itd., ta ścieżka jest
znacznie łatwiejsza od jakiejkolwiek innej ścieżki. Gdy po prostu trwa się nieruchomo, bez
najmniejszej aktywności mowy, umysłu i ciała, ach! Światło siebie w sercu jest wiecznym
doświadczeniem. Strach nie będzie istniał. Tylko ocean szczęśliwości.
Ach! Jakże łatwe jest poznanie siebie. Jakie to proste!
5. W umyśle, który wnika do środka, takim jak jest, bez myślenia o innym, będzie widziany ten,
który jest sobą nazywany Annamalai [Arunaciala – manifestacja Siwy jako góra], jedna
rzeczywistość, przestrzeń dla przestrzeni umysłu; który świeci jako oko dla oka umysłu, który
jest okiem dla organów zmysłowych takich jak oko itd., które oświecają przestrzeń itd.. Łaska
jest również potrzebna; miej miłość; szczęśliwość objawi się.
Ach! Jakże łatwe jest poznanie siebie. Jakie to proste!