Wybierz stronę

Ajurweda jako metoda wspomagania salutogenezy. Cz. III. Aleksandra Mróz

Ajurweda jako metoda wspomagania salutogenezy. Cz. III. Aleksandra Mróz

Omawiając pojęcie stresorów, Antonovsky podkreśla, że należy zdecydowanie odróżnić stan napięcia od stanu stresu. Nie ma wątpliwości, że

nieustannie stykamy się w życiu z bodźcami, na które nie mamy gotowej, adekwatnej odpowiedzi adaptacyjnej, a na które musimy jakoś zareagować.9

Niezależnie od swego pochodzenia czy charakteru, stresor daje komunikat mówiący o tym, że mamy problem. Natura tego problemu jest dwoista – emocjonalno-instrumentalna. Musimy jednocześnie uregulować emocje (aspekt emocjonalny) i znaleźć rozwiązanie (aspekt instrumentalny). Jak czytamy u Antonovsky’ego

napięcie powstaje wtedy, gdy w mózgu odzwierciedlona zostanie świadomość niezaspokojonej potrzeby, konieczności sprostania jakimś wymaganiom, konieczności zrobienia czegoś, by zrealizować określony cel.10

Nie ma znaczenia, czy powstaje ono w wyniku stresora pozytywnego (wydanie na świat zdrowego dziecka), czy negatywnego (rychła utrata pracy w wyniku zamknięcia zakładu pracy). Należy tu przy okazji zaznaczyć, że każde doświadczenie może być przyjemne lub przykre, w zależności od tego, jak postrzega je dana jednostka. Aby zlikwidować napięcie, należy podjąć działanie, co nie będzie stanowić większej trudności, gdy osoba jest pewna tego, że da radę zachować się w sposób odpowiedni do upragnionego rezultatu. Problem zaczyna się wtedy, gdy przyczyny stanu napięcia zostaną zlekceważone lub gdy człowiekowi brakuje odpowiednich zasobów, umożliwiających powrót do równowagi. Zostają wówczas uruchomione szkodliwe procesy i organizm przechodzi w długotrwały stan stresu.11

Poczucie koherencji (ang. sense of coherence – poczucie koherencji, poczucie spójności) stanowi centralne pojęcie koncepcji salutogenezy. Antonovsky określa je w następujący sposób:

poczucie koherencji jest to globalna orientacja człowieka, wyrażająca stopień, w jakim człowiek ten ma dojmujące, trwałe choć dynamiczne poczucie pewności, że:

  • bodźce napływające w ciągu życia ze środowiska zewnętrznego i wewnętrznego mają charakter ustrukturyzowany, przewidywalny i wytłumaczalny;
  • dostępne są zasoby, które pozwolą mu sprostać wymaganiom stawianym przez te bodźce;
  • wymagania te są dla niego wyzwaniem wartym wysiłku i zaangażowania.12

O autorze

Aleksandra Mróz

Fizjoterapeutka i refleksoterapeutka, holistycznie podchodząca do ciała człowieka. Chce, by wszyscy ludzie mogli cieszyć się doskonałym zdrowiem, najlepiej bez użycia leków. Wierzy, że każdy może żyć w zgodzie ze swoją własną pasją i powoli odnajduje swoją drogę w życiu. Lubi ciszę i przestrzeń. W wolnych chwilach wyjeżdża na Mazury, by leżąc na białej powierzchni pokładu cieszyć się widokiem chmur na niebie. Prowadzi na Śląsku zajęcia w nurcie vinyasa krama jogi. Strona Aleksandry: KierunekJoga.pl.

Zostaw odpowiedź

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.