O przyjaźni na ścieżce praktyki. Piotr Marcinów

Jesteśmy istotami społecznymi, do tego stopnia, że nawet rozwój osobisty jest zależny od tego, kim się otaczamy.
To dlatego łatwiej praktykować w grupie, łatwiej pokonać przeciwności, łatwiej znaleźć inspiracje, łatwiej się rozwijać.
Dbajcie o siebie nawzajem.

Czcigodny Ānanda zbliżył się do Błogosławionego, pozdrowiwszy go z boku usiadł i powiedział:
„Błogosławiony, to jest połowa szlachetnego życia, to jest, dobra przyjaźń, dobre towarzystwo, dobre braterstwo”.
„Nie tak, Anando, nie tak, Ananddo, to jest cały szlachetne życie, Anando, to jest, dobra przyjaźń, dobre towarzystwo, dobre braterstwo. Kiedy mnich ma dobrą przyjaźń, ma dobre towarzystwo, dobre braterstwo, należy się spodziewać, że rozwinie on i umocni on szlachetną ośmioczęściową ścieżkę.
Upaḍḍha, Saṃyutta Nikāya 45.2